Als Klengbierger gëtt een net gebuer, zum Klengbierger gëtt ee gemaach. An dobäi spillen net nëmmen ekonomesch Facteuren eng Roll. Besonnesch bei den neie Klengbierger, déi sech net méi einfach duerch ekonomesch a sozio-professionell Kategorië faasse loossen, ginn aner Bestëmmunge wesentlech. An och psychologesch sti Klengbierger an engem déiwe Konflikt tëschent Uspréch sozial ze klammen, an den Ängschten et awer net ze packen, tëschent musse maache wéi wann, a wëssen, datt et nach net esou ass, tëschent dem Liewensideal, deen déi héijer sozial Schichten duerstellen, an eiser Situatioun, déi deem dach ni entsprécht.
Related Articles

Le spectre du totalitarisme inversé
En 2008, Sheldon Wolin proposait une réflexion sur les changements politiques que les États-Unis ont connus après les attentats de septembre 2001 à New-York. Wolin décrit le mélange de politique sécuritaire et d’économisation d’un État aux ambitions impériales comme « totalitarisme inversé ». (Lire la suite … )

De la contestation à la révolution bourgeoise
Dans leur manifeste du Féminisme pour les 99%, C. Arruzza, T. Bhattacharya et Nancy Fraser proposent une critique importante du féminisme de la « deuxième vague ». Le féminisme libéral, c’est-à-dire la variante la plus populaire du féminisme dit de la « deuxième vague », écrivent-elles, n’est pas une solution au problème de l’inégalité, mais fait partie du problème de l’inégalité.
Comment donc ce féminisme a‑t-il fini par faire partie du problème qu’il visait à résoudre ? Pour répondre à cette questions, Arruzza, Bhattacharya et Fraser reprennent à leur compte une critique du féminisme libéral contemporain issue du féminisme marxiste … (Lire la suite … )

Mir Klengbierger 1/7
1. Wee sinn d‘Klengbierger ? En Iwwerbléck Eigentlech hätte mer jo sollten vun der Äerd verschwannen, mär Klengbierger. Eigentlech hätt sech de Besetz vun de Produktiounsverhältnesser an den Hänn vun ëmmer manner Groussbierger konzentréieren sollen, an domat ëmmer méi Leit an d‘Proletariat geheien. (Lire la suite … )